زان دل به جانب سگ کوی تو می کشد

کو دامنم گرفته، به سوی تو می کشد

دانی چرا به دامنت آویخته دلم؟

خود را به این بهانه به کوی تو می کشد

صاحب دلی که یافت سررشتهٔ مراد

سررشته اش به حلقهٔ موی تو می کشد

فارغ ز بوی غالیه جعد سنبلم

خاطر به جعد غالیه بوی تو می کشد

ای ترک مست این همه سنگ جفا مزن

بر دل شکسته ای که سبوی تو می کشد

بر عاشقان بلاست جفای تو و دلم

چنیدین بلا ز تندی خوی تو می کشد

دور از رخت کشید هلالی هزار آه

آه! این چه هاست کز غم روی تو می کشد؟